Η συμμόρφωση στις απαιτήσεις
των δανειστών ήταν θέμα ζωής και θανάτου για την χώρα μετά από την πιο ερασιτεχνική
στην ιστορία διακυβέρνηση της χώρας ,Νοέμβριο του 2011.
Οι Σαμαράς και Βενιζέλος, που προ της εθνικής ολοσχερούς καταστροφής ,αναγκαστικά συνεργάστηκαν
,όπως συνεργάστηκαν, και μαζί με τους βουλευτές που τους στήριξαν, έχουν εξασφαλίσει με την λογική του «τέλος καλό όλα καλά»το συγχωροχάρτι
της ιστορίας ακόμη και για τις ουκ
ολίγες πολιτικές αμαρτίες του παρελθόντος. Είμαστε όμως
κοντά στο «τέλος καλό» και βλέπουμε άραγε «φως στο τούνελ»; Μακάρι, αλλά η ροπή
στο …αυτογκόλ είναι στην φύση μας
Εκεί λοιπόν που «γέμιζε όπως
γέμιζε η καρδάρα» τρώει την πρώτη κλωτσιά από τους θεωρητικά βασικούς στυλοβάτες τις κοινωνίας όπως είναι
οι δικαστικοί που με την πολιτική
προτροπή των συνοδοιπορούντων «αντιμνημονιακών» άκρων προέταξαν το ατομικό τους συμφέρον τοποθετώντας μία μεγαβόμβα
στον Προϋπολογισμό χώρας, ακυρώνοντας έτσι στην πράξη την κυβερνητική άλλα και κυρίως λαϊκή οδυνηρή προσπάθεια τόσων ετών. Δεν ήξεραν άραγε ότι θα επακολουθήσουν οι
ένστολοι, οι διπλωμάτες, οι γιατροί , οι καθηγητές οι συνταξιούχοι και γενικά
όλοι όσοι υπέστησαν δικαία ή άδικα μειώσεις αποδοχών, ; Η απόλυτη
υπονόμευση της κυβερνητικής προσπάθειας. Είναι σαν να πρέπει ο
Σαμαράς να βαρέσει το πέναλτι για να προκριθούμε και οι αντιμνημονιακοί συμπαίκτες του να του λένε
και να εύχονται να το χάσει .Το έβαλε όμως.
Πρέπει
συνεπώς ο Σαμαράς να έχει την τόλμη ,την
ικανότητα την νηφαλιότητα ,την ψυχραιμία
και την πίστη του άλλου Σαμαρά για να βάλει πολιτικό το γκολ της εθνικής
λύτρωσης.
Αν κάνει πίσω και αρχίσει να
μοιράζει αποκαταστάσεις αδικιών, όλοι αυτοί που τον στηρίζουν θα το
ξανασκεφτούν και το πρίμα αεράκι για
επενδύσεις θα γυρίσει όρτσα ,οπότε αντίο ανάπτυξη και κρίμα οι κόπο
Αν απλώς κωλυσιεργεί και
παρατείνει μικροπολιτικά την υλοποίηση διαφόρων υποχρεώσεων , για να κερδίσει
χρόνο τότε δείχνει ότι κουτσαίνει ,αποχαλινώνει την έξαλλη αντιπολίτευση και
προεξοφλεί την μελλοντική εκλογική του
ήττα, οπότε πάλι όρτσα το αεράκι.
Η άλλη λύση είναι να βαρέσει αποφασιστικά αλά Σαμαρά το πέναλτι.
Να κάνει ένα διακαναλικό αναλυτικό διάγγελμα-απολογία-μάθημα-διάλεξη
όπου μετά μία ειλικρινή αυτοκριτική θα αποτυπώσει την σημερινή πραγματική κατάσταση
της χώρας .
Να απαντήσει έντιμα και ονομαστικά ,χωρίς
υπεκφυγές και υπονοούμενα σε όλες τις αιτιάσεις ,υπερβολές ή ενδεχομένως ψεύδη της αντιπολίτευσης.
Να
περιγράψει με σαφήνεια τα πιθανά
ενδεχόμενα από τις άλλες πολιτικές που προτείνουν εχθροί και φίλοι .
Να
εξηγήσει τι σημαίνει επιστροφή στην δραχμή, τι σημαίνει πληθωρισμός ,που οι
νέοι δεν έχουν ζήσει, και πώς τότε οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι,
Να
περιγράψει την δύναμη της Ευρώπης και
του ευρώ ,την τύχη μας που συμμετέχουμε σε αυτό έστω και στην τρίτη θέση. Να εξηγήσει
πως…. βάφονται τα αυγά ,και να φέρει ονομαστικά προ των ευθυνών τους και να
καταγγείλει ονομαστικά όλους, αντιπολίτευση, δικαιοσύνη, βουλευτές
,συνδικαλιστές καθηγητές και πρυτάνεις .
Να αποχαρακτηρίσει από το
στίγμα του εγκληματία τους 500 000 πολίτες που ψήφισαν από αντίδραση τους
κλόουν-ψώνια της ΧΑ και να τους διαχωρίσει από τους ελάχιστους άρρωστα
φανατικούς νεοναζί.
Να πάρει σαφή θέση για την πάταξη
της λαθρομετανάστευσης, χωρίς να φοβηθεί το στίγμα του ρατσιστή .
Να διαλαλήσει ότι δυστυχώς
δεν μπορεί να κόβει μισθούς και συντάξεις για να διατηρεί υπεράριθμα και δαπανηρά δημόσια σχολεία νοσοκομεία και ΜΜΜ
που εξυπηρετούν δωρεάν κυρίως τους μετανάστες.
Να
εξηγήσει ότι δεν μπορεί ,με τέτοια ανεργία ,να προσφέρει ούτε μία θέση εργασίας
σε αλλοδαπούς που ο μισθός τους δεν ανατροφοδοτεί
την οικονομία άλλα εξάγεται σαν συνάλλαγμα.
Να κραυγάσει ότι η κοινωνική ευαισθησία δεν είναι προνόμιο
των αντιπολιτευομένων. Όλοι θέλουν να
τους χειροκροτούν αντί να τους βρίζουν Αυτό που μπορεί να γίνει θα γίνει στην ώρα του και όταν είναι εφικτό και όχι με
δανεικά ούτε με άλλες αδικίες εις βάρος άλλων ομάδων και άλλων γενεών.
Μία τέτοια θέση ίσως θα συγκινούσε την πλειοψηφία των νοικοκυραίων,
θα ταρακουνούσε και προβλημάτιζε τους νέους που βιώνουν την σοσιαλιστική
ουτοπία των και θα δημιουργούσε προϋποθέσεις επαναπατρισμού στις ρίζες τέτοιου ποσοστού ψήφων που θα προκαλούσε
τεράστια δημοσκοπική έκπληξη και θα έκοβε τον βήχα όποιου ζητούσε πρόωρες
εκλογές.
Μόνο
έτσι με το πέναλτι που σφύριξε υπέρ ημών
η ΕΕ θα προκριθούμε στην ευημερία, αλλιώς θα αποκλεισθούμε από αυτήν, με
αυτογκόλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α. ΤΟΜΠΡΑΣ 29/06/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου