ΚΙ΄ΑΛΛΟ ΕΝΑ  ΑΡΙΣΤΕΡΟ… ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ

«Γηράσκω αεί διδασκόμενος» επανέλαβα, για πολλοστή φορά στην αρχή της 7^ης δεκαετίας μου όταν πρωτάκουστα τον όρο «έμφυλος-η-ο» . δηλαδή το φυσιολογικό, που ως αυτονόητο στον λόγο, παρελείπετο.  Μέχρι τότε γνώριζα μόνο το «έκφυλος», συνώνυμο του διεστραμμένου, με τον οποίον χαρακτηρίζετο  μία   εκτός της φύσις πράξη ή συμπεριφορά. Τώρα άκουσα περί «έμφυλων στερεοτύπων  και την ανάγκη αποδόμησης τους», περί «διακρίσεως του φύλου σε βιολογικό και κοινωνικό» την «πάταξη της ομοφοβίας  και τρανφοβίας» και διάφορες άλλες άγνωστες, σε μένα λέξεις και έννοιες  ,που περιλαμβάνονται στην εγκύκλιο του ΥΠΕΘΟ , σχετικά με την «θεματική εβδομάδα για τις «έμφυλες ταυτότητες».

 Ιδού λοιπόν τι κατάλαβα σχετικά με το

ΘΕΕ ΜΟΥ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ;

Το πρωί της 25/01/2017,  δύο χρόνια ακριβώς μετά την αποφράδα ημέρα άλωσης της χώρας για «πρώτη φορά» από την συμπλεγματική και λαίμαργη αριστερά, ο τηλεοπτικός φακός αποκάλυψε και μία άλλη,  εμετική, διάσταση των κυβερνώντων.  

Στην πρώτη γραμμή, στην κορυφή , στο χώρο κρούσης  των αστυνομικών δυνάμεων που προστάτευαν την γαλήνη του Μαξίμου από τις διαμαρτυρίες της ΠΟΕΔΗΝ, τοποθετηθήκαν γυναίκες αστυφύλακες, οι περισσότερες πολύ όμορφες, προς απόλυτη απόδειξη της ευνουχισμένης πλέον ανδρικής υπόστασης, και της αηδούς ομοφυλοφιλικής βαρβαροποίησης της κοινωνίας.

 Όλοι οι πολιτισμένοι λαοί του κόσμου προστατεύουν, τρυφερά μάλιστα,  από τις μάχες, τις θεομηνίες, τα δυστυχήματα, τις καταστροφές και γενικά από τις δυσκολίες , κατά  απόλυτη προτεραιότητα τα γυναικόπαιδα και τους αδύνατους.

Το ίδιο κάνουν και τα άλλα ζώα, εκτός από κάτι δειλά ανθρωπόμορφα τέρατα που κυνικά  χρησιμοποιούν τα γυναικόπαιδα ως «ανθρώπινες ασπίδες» ,προκειμένου αφενός να εκμεταλλευτούν την αρχή του «ευ αγωνίζεσθε» της αρχαιότητας ,  την ιπποσύνη του παρελθόντος ή την σημερινή  λεβεντιά των αντιπαραβαλλομένων ώστε  να μην υποστούν επίθεση και αφετέρου να δημιουργηθούν  οι κατάλληλες συνθήκες ποθητών αιματηρών απωλειών των αδυνάμων που θα χρησιμεύσουν υποκριτικά  στο εξής  σαν προπαγανδιστικό επιχείρημα.

Τέτοιες μέθοδοι και πράξεις αφόρητης δειλίας και κυνισμού, τις βλέπουμε στους ασύμμετρους πολέμους των τρομοκρατών, και ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα τις έκανε η πολιτική μια μη ηγεσία της ΕΛΑΣ , στην Αθήνα το 2017 δήθεν  για την προστασία του ευεργέτη της.  
 Τέτοιο πνευματικό ευνουχισμό αποφοίτων Ελληνικών Στρατιωτικών Σχολών δεν τον φανταζόμασταν. Θεέ μου τι άλλο θα δούμε;

Ο ΨΕΥΤΑΛΕΞΗΣ

Αφορμή ήταν η… 123^η  παρακολούθηση της ανεπανάληπτης ταινίας «Ζητείται ψεύτης» με τον έξοχο Ηλιόπουλο στον ρόλο του Ψευτοθόδωρα, ο οποίος κάλυπτε τον πολιτικό εργοδότη- τον αξέχαστο Παντελή Ζερβό- από τις συνέπειες που είχαν οι ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις του.

-Γιατί τον έλεγαν Ψευτοθόδωρα; ρώτησε το ανηψεγγόνι μου  που την βλέπαμε μαζί.

-Γιατί ήταν ψεύτης , και τον λέγανε Θόδωρο  του απάντησα , αλλά  ο επίμων «τσόγλανος»  συνέχισε,

-Τι σημαίνει ψεύτης; 

Με τα παιδιά οφείλεις να ακριβολογείς ,οπότε ψάχνοντας στο λεξικό του  διάβασα ότι: ψεύτης είναι αυτός που δημιουργεί προσδοκίες, αλλά, τελικά, απογοητεύει και έχει  συνώνυμα : αναληθής, ανυπόστατος, ψευδής, εικονικός, υποκριτικός, φτιαχτός, άχρηστος, ελαττωματικός, ευτελής, σκάρτος, πλαστός,, κάλπικος, εφήμερος, μάταιος.

-Δηλαδή τον Αλέξη ,που όλοι φωνάζουν ότι λέει συνέχεια ψέματα, τον  λένε Ψευταλέξη και έχει όλα αυτά τα συνώνυμα μαζί ;

-Υπερβολές ,του είπα, αυτός είναι «ψευτάκος» ,όπως τον χαρακτήρισε  ο  Μεϊμαράκης.

-Αλλά και «τσόγλανος» όπως τον λέει ο Πάγκαλος , μου είπε το… φασιστοτσογλάνι πριν το στείλω στην μάνα του.

Το… «καταραμένο»  γραφείο Πρωθυπουργού  Θεσσαλονίκης.

Ομιλούμε για την σκοπιμότητα ,τα κριτήρια και τις μεθόδους, βάσει των οποίων διορίζονται οι πάσης φύσεως κρατικοί λειτουργοί, από τους Υπουργούς μέχρι τους κλητήρες, οι οποίοι γίνονται φαίνεται, σε περιπτώσεις σαν την χώρα μας , υπό το βάρος κάποιας  πατροπαράδοτης …κατάρας.

Στην Ελλάδα, όπως στον υπόλοιπο άγουρο πολιτικά κόσμο, η κατάληψη κάποιας διακεκριμένης θέσης στο δημόσιο είναι κατά κανόνα το έπαθλο,

Η  ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΤΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Είναι σπάνιο φαινόμενο η  συγκυριακή και συμπτωματική συνύπαρξη πολλών ευνοϊκών παραγόντων και τύχης, έτσι ώστε ένα ντενεκές έστω και για λίγο ,να έχει την λάμψη του χρυσού . Τώρα αν «το λίγο» αφορά σε προεκλογική περίοδο, η λάμψη είναι κυριολεκτικά εκτυφλωτική για τον λαό  και οδηγεί κατά λάθος στην εξουσία ντενεκέδες, κυρίως τους άδειους ,που κάνουν… τον σαματά, όπως συνέβη με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανεπάρκειας αστραφτερού άδειου πολιτικού ντενεκέ, είναι το banal alter ego του Πρωθυπουργού,  ο Υπουργός Επικρατείας ( γράφε Παρασκηνίων &,Προπαγάνδας )  Νίκος  Παππάς.

Εξαιρετικά εμπαθής

Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟ ΛΑΘΟΣ, ΙΔΙΟΝ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ

Η «εμμονή στο λάθος», σε συνδυασμό με την « συμπλεγματική  άρνηση της πραγματικότητας» είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των ηλιθίων και των αλαζόνων ιδεοληπτικών, έχει δε καταστροφικές ή και μοιραίες συνέπειες.

Και αν το επαναλαμβανόμενο λάθος γίνεται από ένα άτομο και αφορά στον ίδιο, στην οικογένεια του, στην δουλειά του, ομιλούμε για κάποιο κοινωνικό δράμα που το πολύ-πολύ θα γίνει κάποιο καταθλιπτικό  θέμα στις τηλεοπτικές εκπομπές της Τατιάνας, ή της Πάνιας.  

Αν όμως το επαναλαμβανόμενο και μάλιστα πεισματικά, λάθος,

ΤΟ  ΣΥΡΙΖΟ-ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ  ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

«Δημόσια είναι εκείνα τα αγαθά των οποίων η χρησιμοποίηση από ένα άτομο ή ομάδα ατόμων δεν αποκλείει τη χρήση τους από άλλα άτομα ή ομάδες. Η χρήση τους μπορεί να γίνεται χωρίς πληρωμή ή πληρώνοντας ένα συμβολικό αντίτιμο. Τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, των οποίων η λήψη της εκπομπής είναι χωρίς περιορισμό, σε αντιδιαστολή με τη συνδρομητική τηλεόραση, είναι ένα παράδειγμα ενός τέτοιου αγαθού. Τα αγαθά αυτά είναι οιονεί δωρεάν δημόσια αγαθά.» 

Αυτός είναι ο ορισμός για τα δημόσια αγαθά που προκύπτει από όλα τα  επιστημονικά πονήματα για την πολιτική οικονομία.(Βικιπαίδεια) Ειδικότερα η τηλεόραση είναι το κατεξοχήν   δημόσιο αγαθό μετά το νερό και τον ηλεκτρισμό που αφορά κυρίως στις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις, στους ανήμπορους   και στους πολίτες της τρίτης ηλικίας,  αφού μέσω αυτής ασκούν τα ανθρώπινα δικαιώματα  της σφαιρικής  ενημέρωσης και της ποικίλης ψυχαγωγίας.

Προφανώς όσο περισσότερα κανάλια υπάρχουν