Η  ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΤΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Είναι σπάνιο φαινόμενο η  συγκυριακή και συμπτωματική συνύπαρξη πολλών ευνοϊκών παραγόντων και τύχης, έτσι ώστε ένα ντενεκές έστω και για λίγο ,να έχει την λάμψη του χρυσού . Τώρα αν «το λίγο» αφορά σε προεκλογική περίοδο, η λάμψη είναι κυριολεκτικά εκτυφλωτική για τον λαό  και οδηγεί κατά λάθος στην εξουσία ντενεκέδες, κυρίως τους άδειους ,που κάνουν… τον σαματά, όπως συνέβη με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανεπάρκειας αστραφτερού άδειου πολιτικού ντενεκέ, είναι το banal alter ego του Πρωθυπουργού,  ο Υπουργός Επικρατείας ( γράφε Παρασκηνίων &,Προπαγάνδας )  Νίκος  Παππάς.

Εξαιρετικά εμπαθής

και ξινός, απροκάλυπτα εριστικός και εκδικητικός, αφόρητα θεωρητικός και φανατικός, εμφανώς άπειρος και ξενέρωτος, με προφανή πατρική επιρροή και εξάρτηση ,ο νεαρός αυτός ακτιβιστής, ανεδείχθη στον μεγαλύτερο μετά (ή πριν;) τον Βαρουφάκη ,«ζημιάρη» της αριστερής ουτοπίας.

Ως ,ο εκ των εξ απορρήτων σύμβουλος του ανασφαλούς θεωρητικά προϊσταμένου του Αλέξη, σίγουρα δεν τον απέτρεψε ,αλλά αντίθετα τον ώθησε στην ουτοπία του «δραχμικού ονείρου» και του«σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της Ευρώπης» μέσω  υποθετικών νοτίων συμμαχιών υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κατ’ επανάληψη  αυτός και ο πατέρας του αυτάρεσκα σε συνεντεύξεις τους δήλωναν ως στόχο. Δονκιχωτικά τα αποτελέσματα ικανά όχι απλά για ειρωνικά σχόλια αλλά και έντονη για περιπαικτική    γελωτοθεραπεία.

Είναι επίσης βέβαιο, ότι προώθησε και χειροκρότησε την «Βαρουφιάδα» και  –κατά τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου-   σχεδόν με σωματική βία και πολλά φιλικά …Γαλλικά, δεν  άφησε τον Τσίπρα να υπογράψει το συμβιβαστικό σχέδιο Γιούνκερ για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του δεύτερου μνημονίου.

Κλασσική περίπτωση της απώλειας «αίσθησης επικοινωνίας με την πραγματικότητα» ή «αιθεροβαδίσματος» αν όχι «αιθεροκαλπασμού».

Πιθανότατα ώθησε, σίγουρα δεν συγκράτησε , τον φίλο του  στην εξαγγελία του  ηλιθίου και διασπαστικού δημοψηφίσματος , που έφερε το κλείσιμο των τραπεζών, το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο  των 89δις. και τις μοιραίες  «ζαβολιάρικες» πρόωρες εκλογές.                                

Με άλλα λόγια, υψηλόβαθμος πολιτική μυωπία, προσβλέπουσα σε μία   ματαιόδοξη και προσωρινή αρπαγή  εξουσίας, από την αλλοπρόσαλλη άσκηση της οποίας  προέκυψε άθελα και αβίαστα η αποκάλυψη της διαχρονικής   ρηχότητας της αριστεράς, με μοιραία συνέπεια  το τέλος της .

Ήταν δηλαδή ο μοιραίος  «ζημιάρης» ο ενεργός  εμπνευστής και συνένοχος σε όλες τις κυβερνητικές εγκληματικές γκάφες, στον δρόμο της ρήξης αρχικά  και της αναγκαίας εξευτελιστικής  πλήρους αναστροφής πολιτικής που ακολούθησε.

Λέγεται ότι μετά μία « ήττα -γκάφα» ο έξυπνος την παραδέχεται και παραιτείται , ο πονηρός  δικαιολογείται και υποκύπτει ενώ ο  ηλίθιος επιμένει στα ίδια.

Τυφλωμένος από την αναπάντεχη και απαράδεκτη για στοιχειωδώς πολιτισμένο λαό, δεύτερη εκλογική επιτυχία, με περίσσια κουτοπονηριά, επέμενε  στην ιδεοληψία του, οπότε ως αντίδοτο της αριστεράς «κυβίστησης», λαϊκότερα «κωλοτούμπας», προέταξε την σημαία ενός  δήθεν ανένδοτου αγώνα,  κατά της διαπλοκής των κατεστημένων συμφερόντων του  τριγώνου ,ΜΜΕ- Εργολάβων  και προμηθευτών Δημοσίου- και των Τραπεζών, που ευθύνεται κατά την αριστερίστικη γνωστική επάρκεια για όλα τα δεινά της χώρας.

Τα σκαλοπάτια καθόδου στον  απόλυτο πολιτικό εξευτελισμό του ιδεοληπτικού νεαρού,  εκ Καισαριανής ορμώμενου, Ροβεσπιέρου, είναι γνωστά.

·      Ήθελε ως γνήσιος κομμουνιστής μόνο πιστά μονοκομματικά φερέφωνα όπως την ΕΡΤ 1,2,3,  και να εξαφανίσει τον ΣΚΑΙ και το ΜΕΓΑ που ανοικτά στο δημοψήφισμα πρόβαλλαν έντονα το  ΝΑΙ.

·   Ήθελε ως άλλος «νονός» να ελέγχει όλα τα κανάλια είτε με άμεση χαριστική χρηματοδότηση  μέσω της κομματικής τράπεζας ,- η περίπτωση του καραμπινάτου σκανδάλου Καλογρίτσα-   είτε  μέσω  μαφιόζικων εκβιασμών και απειλών για δήθεν σκάνδαλα σε υπόδικους ή υπερχρεωμένους, μέσω ΣΔΟΕ, υποθετικά εξαρτημένων δικαστικών και του «υπερκοριού» της ΕΥΠ – περιπτώσεις Μαρινάκη, Αλαφούζου, Μπόμπολα, Ψυχάρη …..κτλ. – είτε  με τον  έλεγχο της ροής.  όχι μόνον των κρατικών αλλά του συνόλου των διαφημίσεων μέσω ενός σοβιετικού τύπου υπό ίδρυση οργανισμού…δίκαιης και δημοκρατικής κατανομής τους το colpo grosso του Νίκου! Τύφλα να’χει ο Χότζα.

· Ήθελε να δώσει κάτι σαν αντάλλαγμα ,  μία εγγύηση της εύνοιας, ένα «λουκουμάκι» στα μελλοντικά φερέφωνα του, κάτι που θα εξασφάλιζε την υψηλή και κοινή  για όλους κερδοφορία. Βρήκε τον μαγικό αριθμό «4» . Κλασσικό δηλαδή ολιγοπώλιο, απέραντο γήπεδο διαπλοκής και αθέμιτου πλουτισμού , πιο εύκολος  κομματικός  έλεγχος, απόλυτη επιτυχία στην δόλια κυβερνητική στόχευση.

Τ Ταπράγματα στράβωσαν για τον «μαθητευόμενο μάγο» της «πρώτης φορά αριστεράς» και τον κολλητό του . Παρά τις  απαράδεκτες και άγαρμπες  δημόσιες παρεμβάσεις και τους,  κύριος οίδε, πόσους  μαφιόζικους εκβιασμούς και προτάσεις εξαγοράς, ο νόμος – βάθρο, του σχεδίου κανιβαλισμού του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης, κρίθηκε αντισυνταγματικός και προς λαϊκή ανακούφιση , ουσιαστικά  αποσύρθηκε.'

λ   

    Βλέποντας την  «σούμα» της εκστρατείας  Παππά , ίσως θα έπρεπε ως Έλληνας ναμελαγχολείς, ως αντιπολιτευόμενος να  εισπράττεις πολιτική σοδειά και χαιρέκακα να χαμογελάς, και ως Συριζέος να αγανακτείς και να μετανιώνεις.    Επί ενάμιση χρόνο οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι πιο αδύναμοι και υπερήλικες,  που σαν μοναδική τους ψυχαγωγία  έχουν την τηλεόραση «τρώγανε» υποβαθμισμένα προγράμματα και επαναλήψεις, δίκαια. Με την απειλή του εξυγιαντικού αριστερού μαύρου,  κανένα κανάλι και δικαίως  δεν αποτολμούσε επενδύσεις  αντίθετα όπως στην περίπτωση του  ΜΕΓΑ έκανε  πτωχευτικές συρρικνώσεις.

     Μετά από ένα «παράωρο» δήθεν αδέκαστο διαγωνισμό ,που απεδείχθη διάτρητος και τιμωρητικός,   απλά εισπράχθηκαν  προσωρινά 70 εκ . ευρώ ενώ μοιράσθηκαν στα λόγια 275 εκ σε υποθετικές μελλοντικές δήθεν  φιλάνθρωπες προπαγανδιστικές  δράσεις.    Σταγόνα στον ωκεανό του χρέους και των αναγκών.

Τ Τα δημόσια έσοδα έπεσαν, η ανεργία έπληξε τον κλάδο, οι εργαζόμενοι συμφώνησαν  με περιορισμό των απολαβών τους  η χώρα επικεντρώθηκε σε ένα αντιπαραγωγικό «κυνήγι μαγισσών», οι σταθμοί από τέσσερις θα γίνουν δεκατέσσερις  και γενικά το «τηλεοπτικό τοπίο» αντί  δογματοποιηθεί  αριστερά, όπως ήταν το επιδιωκόμενο, θα φιλελευθεροποιηθεί ακόμη πιο πολύ προς λαϊκή τέρψη,

'   Αν ένας Γιαπωνέζος υπουργός είχε τέτοια «επιτυχία» στο έργο του, θα έκανε. αν μπορούσε, 10 φορές χαρακίρι, ένας Γερμανός αξιωματικός θα αυτοπυροβολείτο  ,αν μπορούσε, τέσσερις φορές , ο Άγγλος παραιτούμενος, θα κρυβόταν από ντροπή ίσως σε κάποιο μοναστήρι,  ο Νίκος Παππάς  στην ίδια θέση με το ακαταλόγιστο πλέον θράσος του ισχυρίζεται ότι (δηλώσεις 12/11/2016) ότι «νοιώθει δικαιωμένος γιατί θα πληρώσουν επι τέλους  κάτι οι πλούσιοι καναλάρχες για την χρήση του δημόσιου αγαθού των συχνοτήτων.» Μωραίνει ο Κύριος όν…

   Απίστευτη συνεπώς η ανεπάρκεια του κολλητού, που απλά υποβιβάσθηκε- δεν έχει πλέον θεσμικό λόγο επί παντός του επιστητού- αντί να πάει κατά υπερβάλλουσα  φιλική επιείκεια  …Πρόξενος επί τιμή, σπίτι του   στην Γλασκόβη.

•