ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Από τις συνήθως ανιαρές και μικρής χρησιμότητας «προ ημερησίας διατάξεως» παραστάσεις των αρχηγών στην Βουλή,  προέκυψε παραδόξως μία σοβαρή  πρόταση του «ποταμίσιου» κ. Θεοδωράκη για την κατοχύρωση  της συνταγματικά επιβεβλημένης ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Θέλοντας να περιορίσει την επιρροή της κυβέρνησης στην δικαιοσύνη πρότεινε δειλά, ότι για την επιλογή της των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων ,  οι ολομέλειες να προτείνουν

Η ΛΥΣΗ ΜΕΣΩ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ.

Αλέξη παιδί μου,

Ίσως να μην υπήρξε πιο ποικιλόμορφο κοινωνικό πρόβλημα στην ιστορία από το μεταναστευτικό αφού:

Το μέγεθος του είναι σίγουρα πολύ μεγάλο για τα γράδα μας αλλά δεν έχει και τέρμα. Γιατί πλήθος μιλάμε; Για τα  5;15;55 εκ.; ή για τα 255εκ, που λέει η ΟΗΕ  ή τα 555 εκ. ;που θα έλεγε η Κασσάνδρα. Πόσο καιρό θα διαρκέσει το φαινόμενο; 1 μήνα;, 6μήνες;, 18 μήνες; Ή 3-10 χρόνια που νομίζουν οι ειδικοί ή για πάντα που λέει η Κασσάνδρα.

Πόσο άραγε στοιχίζει η όλη ενασχόληση με τους μετανάστες; Πόσο στοιχίζει η φύλαξη, ή σίτιση, η περίθαλψη , η καθαριότητα; οι φθορές που υφίσταται το κράτος; Πόσο στοιχίζουν

ΤΑ ΝΟΗΤΙΚΑ ΑΚΡΑ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ-ΜΑΝΟΥ

Αν υπήρχε κάποιο όργανο που να μετρούσε την περιεκτικότητα σε τοξική βλακεία κάθε προτάσεως νόμου, είναι βέβαιο ότι, τα  κατεξοχήν κοντόφθαλμα νομοσχέδια Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, που ξεχειλίζουν από βλακεία και  σιχαμερή σκοπιμότητα, βρίσκονται  στο ένα άκρο, στον πάτο. Στον αντίποδα ευρίσκονται οι   συνήθως  ευφάνταστες αλλά  εξαιρετικά ρεαλιστικές και  πρωτότυπες  προτάσεις του πιο παρεξηγημένου σύγχρονου Έλληνα πολιτικού Στέφανου Μάνου.

Τι ξαναπρότεινε, ως συνήθως «ατσούμπαλα», ο πραγματιστής πολιτικός, ο οποίος πάντα ομιλεί  με έγκυρα και κοστολογημένα στοιχεία;   Οριστική και δίκαιη λύση στο ασφαλιστικό:  Καθολική σύνταξη γήρατος σε όλους τους  άνω των 67 ετών Έλληνες των 700 ευρώ  από τον προϋπολογισμό, χωρίς καταβολή εισφορών με   παράλληλη κατάργηση όλων των ταμείων. Η συλλογιστική του απλή, άρα σοφή όπως του Μεγαλέξανδρου 

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗΣ

Από τις πλέον τοξικές πρακτικές στην πολιτική ζωή και πηγή ίσως των περισσοτέρων  δεινών της χώρας διαχρονικά και  ανεξαρτήτως χρώματος, είναι η σύνδεση μίας οργανικής και μάλιστα ηγετικής θέσης με την, δίκαιη ή μη, αδιάφορο, επιβράβευση κάποιου είδους προσπάθειας ή αγώνα.

«Είναι νεολαίος αμόρφωτος, λίγδας, και ψιλολαμόγιο; Δεν πειράζει αφού είναι συνδικαλιστής και φέρνει ψήφους. Βάλε τον υποψήφιο!»

«Είναι ξανθιά ,κορμάρα χορεύει τσιφτετέλι, και από τσαμπουκά και  ζεϊμπέκικο; Υποψήφια με κομματική γραμμή και υπουργός βιτρίνας».

«Είναι μάγκας ποδοσφαιριστής μεγάλης ομάδας καλός στις κεφαλιές και διεθνής; πήρε και πρωτάθλημα; Εκλόγιμος υποψήφιος στην Ευρωβουλή»