ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Από τις συνήθως ανιαρές και μικρής χρησιμότητας «προ ημερησίας διατάξεως» παραστάσεις των αρχηγών στην Βουλή,  προέκυψε παραδόξως μία σοβαρή  πρόταση του «ποταμίσιου» κ. Θεοδωράκη για την κατοχύρωση  της συνταγματικά επιβεβλημένης ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Θέλοντας να περιορίσει την επιρροή της κυβέρνησης στην δικαιοσύνη πρότεινε δειλά, ότι για την επιλογή της των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων ,  οι ολομέλειες να προτείνουν

 τους τρεις` ικανότερους και η κυβέρνηση να επιλέγει και να διορίζει τον εκλεκτόν της.

Καλή η πρόθεση και ο προσανατολισμός της πρότασης αλλά πάλι υπάρχει έστω και περιορισμένα  ο τοξικός παράγων    της   « αμφίδρομης   συμπάθειας», μεταξύ των δικαστών και του κόμματος που κυβερνά ή προβλέπεται βάσιμα ότι θα κυβερνήσει.

Θα ήταν αφόρητα βαρετό να απαριθμήσει κανείς τις προσπάθειες –τις περισσότερες φορές επιτυχημένες -των κυβερνήσεων να τιθασεύσουν και να καπηλευθούν την υποτίθεται συνταγματικά προστατευόμενη ανεξάρτητη εξουσία της  Δικαιοσύνη με αποτέλεσμα την εύμορφη και αδέκαστη Θέμιδα που την συμβολίζει  να την καταστήσουν μία  χοντρή ,νωθρή, πλαδαρή ,λοξοκοιτούσα και φαύλη  υπηρέτρια της Εκτελεστικής εξουσίας .  Όπως θα ήταν και  υποκριτικός στρουθοκαμηλισμός η παραδοχή, ότι όλοι  οι δικαστικοί λειτουργοί, παραμένουν δεμένοι σαν τον Οδυσσέα στο κατάρτι-όρκο τους ,αποκρούοντας τις κυβερνητικές και όχι μόνο ,σειρήνες .  

Από την άλλη πλευρά θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί  -όπως πολλές φορές έχει επίσημα αιτηθεί-, η απόλυτη αυτάρκεια και αυτοδιοίκηση του σώματος των δικαστών και η απεξάρτηση της καριέρας τους από τις πολιτικές προτιμήσεις τους. Θεμιτό, αλλά εδώ  ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπάρχουν, λόγω του ανεξέλεγκτου,  παρεμβάσεις των δικαστών  στην κυβέρνηση, ασύμβατες προς την λαϊκή βούληση και το σύνταγμα. Με άλλα λόγια υπάρχει ο κίνδυνος  να εξελιχθεί  το πολίτευμα σε ένα είδος «πεφωτισμένης δικαστικής ολιγαρχίας».

Αναζητώντας τον «δρόμο της καμήλας» ,την συνισταμένη δηλαδή των δύο πρακτικών, μπορούμε να προτείνουμε κάτι που εκ πρώτης όψεως ίσως  φαντάζει ιδανικό, ήτοι:

Όλες οι δικογραφίες πριν ανατεθούν σε δικαστικό λειτουργό, θα αξιολογούνται ανάλογα με τον όγκο και  την αναμενόμενη περιπλοκότητα τους από δύο αρχαιότερους  δικαστικούς και θα λαμβάνουν  συντελεστή δυσκολίας από το Α =η πιο απλή έως το Ε= η πιο σύνθετη.

Θα καταρτιστούν  από ομάδα εμπειρογνωμόνων  καταστάσεις  με τον προβλεπόμενο θεωρητικά  χρόνο έκδοσης μιάς  αποφάσεως, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας .

Όλες οι αναθέσεις υποθέσεων  σε προέδρους θα αναρτώνται σε ειδικούς μόνιμους  πίνακες  στο διαδίκτυο κατά είδος δικαστηρίου  μόνον με τον αριθμό τους και τον βαθμό δυσκολίας,  όπου και θα προσδιορίζεται ο  επιθυμητός χρόνος έκδοσης της απόφασης .

Ανάλογα με την διαφορά  χρόνου μεταξύ της προσδοκώμενης και της  πραγματικής έκδοσης μιάς  απόφασης  θα πιστώνονται στον δικαστή τα προβλεπόμενα μόρια απόδοσης (μ)τα οποία θα πολλαπλασιάζονται με τον συντελεστή δυσκολίας. Προφανώς ο κάθε δικαστικός θα ευρίσκεται σε διαρκή αξιολόγηση. Θα κατέχει έναν λ/σμό κατάρτισης και απόδοσης με μόρια (μ)  ο οποίος θα χρεοπιστώνεται ανάλογα με την απόδοση του από υπηρεσιακά συμβούλια ανωτέρων με αντικειμενικά κριτήρια σχεδόν αυτόματα , όπως ενδεικτικά αναφέρονται:

-έκδοση απόφαση πίστωση +100 μ, έγκαιρη έκδοση πίστωση+ 100 μ , για κάθε ημέρα καθυστέρησής χρέωση -5μ.

-ανατροπή απόφασής στον ανώτερο βαθμό -50μ χρέωση ,επιβεβαίωση της απόφασης πίστωση+ 50μ.

- επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα +100-1000μ πίστωση ανά πράξη

-πιστοποιημένη κατοχή γνώσης ξένης γλώσσας +500-1000 μ πίστωση εκάστη

-μεταπτυχιακό αναλόγως βαθμού και ιδρύματος +1000-5000μ

-Διοικητική εμπειρία +200 μ. μηνιαίως πίστωση

-Ενασχόληση με τον συνδικαλισμό- χρέωση 500 -1000 μ ετησίως

- Ενάρετη προσωπική ζωή και αξιοπρεπής εμφάνιση+ 1000μ ετησίως πίστωση

-Ιδιόρρυθμη ή προκλητική ζωή ,η κομματική έκθεση και η κακόγουστη εκτός κώδικα   εμφάνιση  - 1000-5000μ χρέωση.

Ο ανωτέρω πίνακας χρεοπιστώσεων, είναι απόλυτα ενδεικτικός και απλώς περιγράφει κάποιο πλαίσιο διαρκούς αξιολόγησης το οποίο ίσως  θα πρέπει να καταρτίσουν στην τελική του μορφή  εκπρόσωποι των δικαστών και δικηγόρων , καθηγητών της νομικής   και διακομματική επιτροπή της βουλής.

Τοιουτοτρόπως, είναι περιττή η άδικη  μονολιθική και  τοξική ,βάσει αρχαιότητος, ιεραρχία η οποία αντικαθίσταται με την πολλά υποσχόμενη αξιοκρατική ιεραρχία με τις ετήσιες μεταβολές της, και φυσικά   δίδονται σημαντικά  κίνητρα διαρκούς αυτό-αναβάθμισης τόσο του ανθρώπινου δυναμικού όσο και του έργου της δικαιοσύνης

Είναι προφανές ότι με την «εντιμότητα» που παρέχει ένα παρόμοιο σύστημα  αυτόματης αντικειμενικής αξιολόγησης, θα ξεχωρίζουν οι πραγματικά ικανοί δικαστές  για την κάλυψη θέσεων και υποθέσεων που απαιτούν ειδικά και   πρόσθετα προσόντα περιορίζοντας έτσι το οργιαστικό πάρτι των «στημένων συνθέσεων», με τους αυθαίρετους και ανεξέλεγκτους διορισμούς, που πλήττουν έστω και άδικα το κύρος της Δικαιοσύνης.

Η επιλογή  τότε των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων, στα οποία κάποτε πρέπει να προστεθεί και το Συνταγματικό,  προφανώς μπορεί να είναι αυτόματη, ή με κλήρωση μεταξύ των κορυφαίων δικαστών  αν υπάρχει ισοβαθμία ή  μικρή διαφορά μορίων , και τέλος θα  είναι  συγχωρητέα  κάποια κυβερνητική εύνοια σε «ρηχά νερά». Οι  «βουτιές» ή τα «μακροβούτια» των Υπουργών Δικαιοσύνης  στην επετηρίδα, που αδρανοποιούν δικαστικούς αδάμαντες προς όφελος μερικών  υποτακτικών μετριοτήτων  θα είναι λίγες και επικίνδυνες.

Αυτή η πρόταση ίσως  είναι μία  πραγματικά απλή , εθνοσωτήρια  ανέξοδη μεταρρύθμιση άμεσης  εφαρμογής  ,η οποία προέρχεται  από την «πιάτσα» του ιδιωτικού τομέα που υποφέρει τα πάνδεινα από την δήθεν ανεξάρτητη και αδέκαστη , «πλέρια» κομματικοποιημένη   Δικαιοσύνη, που μπορεί να «μην είναι έτσι αλλά έτσι στον λαό  φαίνεται».