…ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ (σ.σ. των πανελληνίων )

Με αυτήν την ευχή ολοκλήρωσε την …περισπούδαστη κοινωνικό-οικονόμο-πολιτικό- ιστορικό-γεοστρατιγική της ανάλυση της η μονότονα και κουραστικά αυτόεπα-ναλαμβανόμενη, γραφική, και αφόρητα ημιμαθής, εθνικοαριστερή δημοσιογράφος–βουλευτής, στην πρωινή τηλεοπτική της συνέντευξη(07/06/14).

Αμήν, απάντησε η εξαιρετικά θελκτική άλλα προσποιητά  αφελής,εξίσουημιμαθής, κρυφοαριστερή  τηλεπαρουσιάστρια.
                                                                            

Ίσως σε αυτές τις δύο φαινομενικά αθώες θέσεις των κυριών, που για κακή μας μοίρα, διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, και που αλίμονο, σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες  γονείς ασπάζονται,  βρίσκεται η εξήγηση της σημερινής εθνικής κατάντιας.

Τι σημαίνει πτώση των βάσεων που ευχήθηκε φτηνά λαϊκίζοντας η μονίμως αγανακτισμένη βουλευτής;                                                                                              

Απλά, ότι θα ανταμειφτούν οι φυγόπονοι ή οι ανεπαρκείς  μαθητές και θα  μπούνε μαζί με τους επιμελείς και ταλαντούχους συνομηλίκους τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς να το αξίζουν .                                                                            

Προφανώς  οι γονείς και παππούδες  θα καμαρώσουν και θα …ξηλωθούν  τα παιδιά θα ευφρανθούν , και η εκλογική πελατεία όπως και τηλεθέαση θα αυξηθούν.                 

Αυτό είναι το σκηνικό μίας ομαδικής αυταπάτης των νεοελλήνων που χαίρονται γιατί το μέσο επίπεδο των φοιτητών θα υποβαθμισθεί ,η  όποια διδασκαλεία θα προσαρμοστεί ανάλογα, και η αγοραία αξία του πτυχίου  που με πολλά οικογενειακά έξοδα ,λίγη προσπάθεια, πολύ χαβαλέ και αρκετές αγωνιστικές καταλήψεις  διαμαρτυρίας και διεκδίκησης,  όλοι κάποτε θα πάρουν, θα είναι εξευτελιστική  Όσοι ικανοί μπορούν, θα ξενιτευτούν για να συμπληρώσουν τις σπουδές τους . Με αυτόν τον ουτοπικό τρόπο ικανοποιείται η επικρατούσα λαϊκή αντίληψη για το « καθολικό δικαίωμα στην μάθηση».

Παράλληλα είδαν το φως της δημοσιότητας στοιχεία έγκριτων διεθνών οργανισμών όπου κατατάσσουν τα ελληνικά τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα μεταξύ των τελευταίων του κόσμου ,και παράλληλα διαπιστώνουν την πρωτιά της χώρας σε ποσοστό πτυχιούχων (48% έναντι 22% του μέσου όρου των πολιτών της ΕΕ)                                                        

Τι σημαίνουν αυτά ; Απλά ,ότι τα  ,διεθνώς κάποτε  ζηλευτά  πτυχία των άλλοτε θαυμάσιων ιδρυμάτων ΕΜΠ, ΑΣΟΕΕ, ΕΚΠΑ, ΑΠΘ που κατέχουν σήμερα ,οι υπερήλικοι πλέον, θεμελιωτές του σύγχρονου Ελληνικού- Ευρωπαϊκού κράτους ,αντικατέστησαν στην αγορά ,τα άφθονα άνευ αντικρίσματος…δημοκρατικά κουρελόχαρτα των δεκάδων πανεπιστημίων, των εκατοντάδων σχολών, των χιλιάδων δήθεν καθηγητών, και των μυριάδων σπουδαστών της μικρής αλλά …πλέρια δημοκρατικής  Ελλάδας.

Δυστυχώς αυτή είναι η «μεγάλη εικόνα» του πληθωρισμού της πολιτικοποιημένης εκπαίδευσης , που διαρκώς  φλέγεται και αδικεί βάναυσα με την  παράλληλη  «καύση των χλωρών» πολλούς επιστημονικούς και ηθικούς αδάμαντες που αναγνωρίζονται και θαυμάζονται διεθνώς.  

Ο  πληθωρισμός της εκπαίδευσης προκαλεί και τον πληθωρισμό των δήθεν επιστημόνων , (που διαρκώς το σύστημα των λαϊκιστών  πυροδοτεί αντιδρώντας στην προσαρμογή του αριθμού των εισακτέων στις ανάγκες και δυνατότητες της χωράς)  εξηγεί πολλά από τα συμβαίνοντα.                                                                                 

Η πρώτη μελαγχολική ,αλλά σωστή, μνημονιακή διαπίστωση ήταν  ότι η παραγωγικότητα της χώρας  είναι χαμηλή , γιατί το  επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών, από τους  λάθρα πτυχιούχους - κυρίως στον δημόσιο τομέα όπου κατέφυγαν ομαδικά-, είναι απελπιστικά χαμηλό.  Το χαρακτηρίζει  πέραν της ραστώνης η ευθυνοφοβία που προέρχεται από την άγνοια και γεννά την γραφειοκρατία που δημιουργεί στην συνέχεια την διαφθορά και την υπολειτουργία  του ιδιωτικού τομέα λόγω της δικαιολογημένης απουσίας των επενδύσεων. Το  μεγάλο επακόλουθο  πρόβλημα της ανεργίας των νέων, επιδεινώνεται σημαντικά από την παράλογη άρνηση πολλών κακομαθημένων νέων να δουλέψουν  μακριά από το αντικείμενο των δήθεν σπουδών τους, πράγμα που δυστυχώς ασπάζονται οι γονείς τους και συνεχίζουν να τους συντηρούν.  Έτσι πολλές χιλιάδων αποφοίτων  κυρίως θεωρητικών και κοινωνικών σχολών για τους οποίους η ζήτηση της αγοράς είναι ελαχίστη, ζουν παρασιτικά και ευρίσκονται εθελοντικά εκτός της παραγωγικής διαδικασίας.   Αυτοί δεν είναι άνεργοι   και είναι   απαράδεκτο να εργάζονται στην χώρα μας τόσοι αλλοδαποί- που  εισάγουν προβλήματα και εξάγουν  συνάλλαγμα-όσοι είναι οι εγγεγραμμένοι ημεδαποί άνεργοι.                                                            

 Τι θα πάθει δηλαδή ένας νέος άνεργος κοινωνιολόγος ή θεατρολόγος αν δουλέψει και …γυμναστεί  προσωρινά, ώσπου να βρει τον δρόμο του στα αμπέλια, στις ελιές ,στα πορτοκάλια και στα ροδάκινα με 30 ευρώ καθαρά και ένσημα;                                      

Μα, δεν σπούδασα τόσα χρόνια για να μαζεύω πορτοκάλια, απάντησε  μεσημεριάτικα σε μία κοσμική καφετέρια σε σχετική ερώτηση ρεπόρτερ, ένας άνεργος νέος  απόφοιτος της σχολής διοίκησης επιχειρήσεων κάποιου ΤΕΙ ,και εκείνος( ο ρεπόρτερ) σιώπησε συγκαταβατικά όπως θα έκαναν  γονείς του και το περιβάλλον του.                                                        

Οι περισσότεροι άνεργοι νέοι έτσι απαντούν και οι άλλοι ,ιδίως οι δημοσιογράφοι καθαρά επαγγελματικά  δήθεν τους συμπονούν. Δυστυχώς , σχεδόν κανείς στην κοινωνία σήμερα δεν τολμά να δώσει την πρέπουσα παιδαγωγική απάντηση στους νεαρούς , ευρισκόμενους σε εφηβεία διαρκείας ,…πρίγκιπες όπως η ακόλουθη:
                 

«Τι λες βρε καλόπαιδο; Επειδή έχασες τρείς χρονιές σπούδασες πολλά χρόνια; Και τι σπουδές  έκανες; Πόσες μέρες τον χρόνο έκανες απεργία και κατάληψη. Πόσες φορές λοιδόρησες και απείλησες τους καθηγητές που κόβουν πάνω από 10%; Πόσες φορές απαίτησες την δημοκρατική αγωνιστική προαγωγή σου από τους ομοϊδεάτες καθηγητές σου; Πόσες φορές αντάλλαξες την ψήφο σου με το μάθημα; Φυσικά δεν σπούδασες ούτε ονειρευόσουν την συλλογή πορτοκαλιών ή τον τρύγο σαν καριέρα αλλά αυτά σήμερα μπορεί να σε θρέψουν  προσωρινά ,ώστε  να ξεκουράσεις και λίγο την οικογένεια  σου που την έχεις  κυριολεκτικά  απομυζήσει; Λίγο θέληση  και δουλειά υπάρχει. Δεν θα γίνεις βέβαια από την αρχή διοικητής επιχείρησης., Αν δουλέψεις όμως σκληρά και αφήσεις τον χαβαλέ τότε  θα σπουδάσεις πραγματικά και σίγουρα θα γίνεις κάτι σημαντικό . Μην τα περιμένεις όλα από το κράτος και χάνεις τον χρόνο σου,     Αυτό είναι ,αυτά μπορεί αυτά κάνει.  Δες τον εαυτό σου, αξιοποίησε ότι μπορείς ,διαδίκτυο, περιουσία στο χωριό. γνωριμίες και προσπάθησε  να κάνεις κάτι δικό σου.               

Σίγουρα θα έχεις καλύτερη τύχη από την κάποτε ασφαλή μετριότητα  του δημοσίου υπαλλήλου πού έμαθες να ονειρεύεσαι ,Δεν υπάρχει πια, την σκότωσε  όπως της άξιζε το μνημόνιο.   Ξύπνα και δούλεψε, Οι διαμαρτυρίες οι ασχήμιες δεν είναι αγώνες. Σε εκμεταλλεύονται ασύστολα οι ανεπάγγελτοι πολιτικοί. Θάρρος !Κουράγιο! Πίστη! Εμμονή!   Ξεκίνα εδώ και τώρα, θα πετύχεις»   

Αυτά και πολλά άλλα θεάρεστα, απλά ,δοκιμασμένα και αυτονόητα, μόνο οι πετυχημένοι προπονητές σήμερα τολμούν να ξεστομίσουν ,αφού καλά γνωρίζουν ότι μόνο η δουλειά και το καλό  ηθικό φέρνουν τα καλά αποτελέσματα  στον αθλητισμό.

 Γιατί λοιπόν οι …προπονητές της κοινωνίας πολιτικοί και δημοσιογράφοι χαϊδεύουν αυτιά ευνουχίζοντας την νεολαία; Γιατί σαν επαγγελματίες μοιρολογίστρες αποκοιμίζουν τον λαό κολακεύοντας  τους πάντες και τα πάντα αντί έντιμα να προσδιορίζουν και διορθώνουν τα λάθη όλων; 

Γιατί λατρεύουν την δομική αντιπολίτευση, την πολιτική αστάθεια, την χαιρέκακη μεγέθυνση κάθε αστοχίας και την συνειδητή απαξίωση κάθε ελπιδοφόρου προσπάθειας; Γιατί υπονομεύουν το ηθικό του λαού που χωρίς αυτό δεν υπάρχει προκοπή; Μήπως η έλλειψη της τους βολεύει;                                                                    

Τόση είναι η αξία των κομματικών ωφελημάτων και της τηλεθέασης ώστε να προηγούνται ακόμη και της εθνικής επιβίωσης;     ΝΤΡΟΠΉ !!!!!!!!

                                                

Δημήτρης Α. Τόμπρας
Email: datompras@hotmail.com
site: http://platonikatoday.blogspot.gr/